สำเนาของ อรุณสวัสดิ์ “เต้าเต๋อจิง”เผยแพร่วันที่ 21 ตุลาคม 2568

🌹  มีกับไม่มีก่อเกิดซึ่งกันและกัน จึงเชื่อมชีวิตสู่พลังต้นกำเนิด

อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ

มีกับไม่มีก่อเกิดซึ่งกันและกัน  จึงเกิดศักยภาพแห่งการสร้างสรรค์

อย่างสงบเงียบ

ประโยค “มีอำนวยความสะดวก  ไม่มีก่อบทบาทนั่นเอง” หมายความว่า มีกับไม่มีเป็นหนึ่งเดียว และเท่าเทียมกัน  “เต้าเต๋อจิง” บทที่ 28 กล่าวว่า จึงเป็นระบบใหญ่ที่สมบูรณ์ไม่แบ่งแยก เต้าไม่เคยแบ่งแยก แต่บางคนมักมอง “มี” และ “ไม่มี” เป็นสองสิ่งตรงกันข้ามเสมอ

ถือว่า “ไม่มี” คือการปราศจากสิ่งใด และถือว่า “มี” คือความจริงแท้แน่นอน  “มีกับไม่มี” เหมือนภาพของหยินหยางที่ดูเหมือนปลาสองตัว ในหยินมีตาของหยาง และในหยางมีตาของหยิน  นี่คือความลึกล้ำแห่งการเคลื่อนไหวสลับสับเปลี่ยนของหยินและหยาง  สรรพสิ่งในฟ้าดิน  

ล้วนมีพลังตรงข้ามสอดประสานอยู่ในตัว มิฉะนั้นแล้ว ก็จะมีแต่หยินเดี่ยวจึงไม่เกิด และหยางเดี่ยวจึงไม่เติบโต ศักยภาพแห่งการสร้างสรรค์ก็จะสูญเสียไป

1.  หากถือว่า “ไม่มี” คือการปราศจากสิ่งใด ก็จะเข้าใจผิดเกี่ยวกับ “อู๋เหวย”

อู๋เหวย ไม่ใช่ไม่ทำอะไรเลย แต่ทำทุกสิ่งตามปกติ ซึ่งมีจิตที่รักษา “ความว่าง” ไว้  อู๋เหวย เมื่อมองจากภายนอกเหมือนไม่ต่างอะไร แต่สภาวะภายในจิตนั้นกลับถูกยกระดับ ไม่แบ่งแยก ไม่ตัดสิน ไม่ยึดมั่น เพียงแต่จดจ่ออยู่กับปัจจุบัน และทุ่มเทอย่างเต็มที่ ดังนั้น “เต้าเต๋อจิง” บทที่ 3 กล่าวว่า “ปฏิบัติอย่างอู๋เหวย ไม่มีอะไรที่ไม่สัมฤทธิ์ผล”  ไม่ตั้งความคาดหวัง เมื่อถึงเวลาที่ต้องทำก็ทำอย่างเต็มที่ และปล่อยวางเมื่อถึงเวลาที่ต้องตัดสินอย่างเด็ดขาด กลับสามารถสัมผัสชีวิตและเดินเข้าสู่จิตได้อย่างเต็มที่ 

2. ถ้าถือว่า “มี” เป็นสิ่งจริงแท้แน่นอน ก็จะไม่เข้าใจเกี่ยวกับ “ความไม่เที่ยง”

 “เต้าเต๋อจิง”  บทที่ 16 กล่าวว่า “ทุกสิ่งกำลังเจริญเติบโตตามวิถี ข้าได้สำรวจวัฎจักร            ของสรรพสิ่ง” สิ่งใดก็ตามที่มาจาก “ไม่มี” ต้องผ่านการเกิด แก่ เจ็บ ตาย และสุดท้ายกลับคืนสู่   “ไม่มี”  ดังนั้น “มี” ไม่ใช่ความจริงแท้แน่นอน แต่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา

ถึงแม้ใหญ่โตดุจหมู่ดาว ก็ยังต้องค่อยๆ กลับคืนสู่ “ไม่มี” อยู่ดี  

ทุกสิ่งที่ “มี” ไม่ใช่สิ่งจริงแท้ ดังนั้น จึงไม่ต้องยึดมั่นถือมั่น แต่กฎแห่งการเวียนว่ายตายเกิดนั้นเป็นนิรันดร์ คู่ควรแก่การตรึกตรองใคร่ครวญ ในจักรวาล ความไม่เที่ยงก็คือความเที่ยงนั่นเอง  จึงต้องมองด้วยใจสงบ  ในชีวิต สิ่งที่ต้องทำจงทำให้เต็มที่ ยืนหยัดต่อไปจึงกำชัย

สิ่งที่เกินกำลัง ปล่อยวางเสียจึงเป็นทางออกที่ดี  การยึดติดยิ่งน้อย ชีวิตก็ยิ่งสงบสุขเบาสบาย

ดังนั้น “มีกับไม่มี” ไม่ใช่สิ่งตรงข้าม  มีเพียงหยินหยางประสานกันและก่อเกิดซึ่งกันและกัน จึงทำให้ชีวิตคงศักยภาพแห่งการสร้างสรรค์อย่างสงบเงียบตลอดกาล นี่คือความลึกล้ำมหัศจรรย์แห่งการเคลื่อนไหวของเต้า

🌹อรุณสวัสดิ์ คนเรามีเพียงอยู่ในความสงบนิ่งเท่านั้น โชคจึงจะผันมาเป็นความโชคดี ยิ่งสงบนิ่งได้ฉันใด คลื่นความถี่ของสนามแม่เหล็กก็ยิ่งสูงมากขึ้นฉันนั้น การฝึกฝนหลอมหล่อที่แท้จริง คือการทำตนเองให้สงบนิ่ง กลมเกลียวปรองดอง และรักษาความเป็นกลางให้มากยิ่งขึ้น ยกระดับพลังสนามแม่เหล็กให้สูงขึ้น พลังอันดีงามจึงไหลเวียนไปสู่จุดนั้น และประคองให้อยู่ในสภาวะเช่นนี้ สิ่งดีงามจึงจะหลั่งไหลเข้ามา 

อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ วันที่ 5 กันยายน 2568 🌹🌹🌹