สำเนาของ อรุณสวัสดิ์ “เต้าเต๋อจิง”เผยแพร่วันที่ 19 ตุลาคม 2568

🌹  “มีกับไม่มี” ต้องควบคู่กันไป ชีวิตจึงจะมั่นคงและยาวไกล

อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ

“มีกับไม่มี” คือหนึ่งเดียว ล้วนเป็นส่วนหนึ่งของเต้า ดั่งฝ่ามือและหลังมือที่เคียงคู่มาตลอดแต่ในชีวิตจริง มนุษย์มักให้ค่ากับ “มี” แล้วหลงลืม “ไม่มี” เช่น มุ่งหาชื่อเสียงและการเสพสุขทั้งหลาย แต่ไม่คำนึงถึงวิธีการและผลลัพธ์  หรือใส่ใจเพียงจำนวนและรูปแบบ โดยมิได้คิดถึงประสิทธิผลแท้จริง

“ไม่มี” คือรากฐานแห่งสรรพสิ่ง ด้วยพลังเกื้อหนุนของ “ไม่มี” สิ่งที่เป็นรูปธรรมจึงมีความหมาย ความพากเพียรจึงมีทิศทาง อุปกรณ์ที่ดีจึงสำแดงประสิทธิผลอันแท้จริงได้  หากปราศจาก “ไม่มี” มาเกื้อหนุน สรรพสิ่งก็เป็นเพียงเปลือกว่างเปล่า การสร้างสรรค์ก็ไม่อาจสืบสานต่อไป

การพูดที่ใคร ๆ ก็พูดได้ แต่สาระที่ซ่อนอยู่ภายในซึ่งกลายเป็นพลังโน้มน้าวผู้คน กลับแตกต่างไกลสุดฟ้า  หากใจเต็มด้วยเมตตา แม้ใช้คำดุดันดั่งเสียงเพชฌฆาต ก็หาได้ทำร้ายใครไม่ แต่หากแฝงไว้ด้วยความต่ำทราม แม้หว่านวาจาหอมหวาน ก็เป็นเหมือนน้ำผึ้งที่เคลือบคมดาบ ฟังแล้วชวนให้รู้สึกเสแสร้งจอมปลอม  ดังนั้น “เต้าเต๋อจิง” บทที่ 81 จึงกล่าวไว้ว่า        “คำพูดเชื่อถือได้อาจจะไม่สวยหรู” คำว่า “เชื่อถือ” นี้ ก็คือซิ่นชีอันไร้รูป คำพูดที่มีรูปเป็นเพียงภาชนะ สิ่งไร้รูปในนั้นต่างหากคือแก่นสารแท้จริง

การเรียนรู้เต้าก็เช่นกัน หากเอาแต่เอ่ยถ้อยวาจาล้ำเลิศ แต่ไม่ลงมือปฏิบัติ ย่อมเป็นเพียงนักวิชาการที่ศึกษาเต้าเท่านั้น หาใช่ผู้บำเพ็ญเต้า  “เต้าเต๋อจิง” บทที่ 56 กล่าวว่า “ผู้รู้เต้าไม่พูดมาก ผู้พูดมากไม่รู้เต้า”  พลังจากการกระทำย่อมยิ่งใหญ่กว่าคำพูด ความจริงใจย่อมประเสริฐกว่าการเสแสร้ง  ถ้อยคำเรียบง่ายบวกกับการลงมือปฏิบัติจริง ก็เปรียบเหมือนฝนฤดูใบไม้ผลิ ที่หล่อเลี้ยงสรรพสิ่งอย่างเงียบงัน สามารถหล่อเลี้ยงหัวใจตนอย่างเงียบๆ  และยังส่องสว่างใจผู้อื่นอีกด้วย นี่แหละคือพลังแห่งเต้า

เราศึกษาเต้า ก็เพื่อใช้ชีวิตอย่างงดงาม และชีวิตเองก็คือเวทีอันยอดเยี่ยมในการฝึกเต้าในเมื่อ “มีกับไม่มี” ล้วนเป็นเต้า เราจึงต้องกุมทั้งสองไว้พร้อมกัน การเรียนรู้จาก “มี” จำเป็นอย่างยิ่ง  เมื่อได้ “มี” มาสนับสนุน ก็จะทำให้พลังของ “ไม่มี” ยิ่งใหญ่ขึ้น  ในเวลาเดียวกัน      การคำนึงถึง “ไม่มี” ก็ขาดมิได้ ด้วยแรงเกื้อหนุนของ “ไม่มี” จะทำให้ “มี” สำแดงประสิทธิผลได้อย่างแท้จริง  ดังนั้น “มี” และ “ไม่มี” ต้องควบคู่กันไป ชีวิตจึงจะเดินไปได้อย่างมั่นคงและยาวไกล นี่แหละคือปัญญายิ่งใหญ่ที่คงความสมดุลของชีวิต

🌹อรุณสวัสดิ์ คนเรามีเพียงอยู่ในความสงบนิ่งเท่านั้น โชคจึงจะผันมาเป็นความโชคดี ยิ่งสงบนิ่งได้ฉันใด คลื่นความถี่ของสนามแม่เหล็กก็ยิ่งสูงมากขึ้นฉันนั้น การฝึกฝนหลอมหล่อที่แท้จริง คือการทำตนเองให้สงบนิ่ง กลมเกลียวปรองดอง และรักษาความเป็นกลางให้มากยิ่งขึ้น ยกระดับพลังสนามแม่เหล็กให้สูงขึ้น พลังอันดีงามจึงไหลเวียนไปสู่จุดนั้น และประคองให้อยู่ในสภาวะเช่นนี้ สิ่งดีงามจึงจะหลั่งไหลเข้ามา 

อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ วันที่ 3 กันยายน 2568 🌹🌹🌹